Bir faaliyeti gerçekleştirmek amacıyla lisans veren (licensor) tarafından lisans alana (licensee) verilen idari ya da özel hukuka tabi izinlerdir. Lisans, kişi ya da teşebbüse daha önceden sahip olmadığı bir hak vermektedir. Bazı lisanslar ücretsiz verilirken, çoğu ücretli olup; aynı zamanda lisansın nasıl kullanılacağına dair birtakım kısıtlamalar da içermektedir.

Rekabet politikası ile ilgili olan iki yaygın lisans türü bulunmaktadır. İlki; belirli sektörlerde piyasaya girenlere devlet tarafından verilen lisanstır. Birçok piyasada (radyo ve televizyon yayıncılığı, enerji, telekomünikasyon, bankacılık vb.) pazara yeni girişlerde lisans alınması zorunlu tutulmaktadır. Teşebbüslere fiyat, kalite ve hizmetin miktarına ilişkin çeşitli kısıtlamalar getirilebilmektedir. Devletin lisans vermesi, bu piyasalara giriş için önemli bir engel oluşturabilmektedir.

Lisanslama, ikinci olarak, patent, telif hakkı ve ticari markanın kullanımı durumlarında ortaya çıkmaktadır. Burada bir ürünü üretme, çoğaltma, satın alma veya satma yetkisi (lisans) ürünün sahibi (licensor) tarafından başka bir tarafa (licensee) verilmektedir. Telif hakkı, ticari marka ve patent sahipleri genellikle sabit bir ödeme ve telif hakkı ücreti karşılığında malı kullanmak veya üretmek üzere başka kişilere lisans verebilmektedir. (Bkz. OECD 1990)