1940’larda geliştirilen ve 1940-1970 yılları arasında Amerikan sanayi iktisadi literatüründe tayin edici bir rol oynayan bu yaklaşıma göre, bir endüstrinin performansı pazarın yapısına bağlı olarak pazardaki alıcı ve satıcıların davranışlarına; pazar yapısı ise teknoloji, talep gibi temel koşullara bağlıdır. Dolayısıyla, yapı; davranış ve performansın tahmin edicisi olarak kullanılmaktadır. Pazarın yapısı (tam rekabet, tekel, tekelci rekabet, oligopol gibi) genellikle yoğunlaşma oranları ile tanımlanırken, performans pazar gücü ölçütleri olan getiri (rate of return), fiyat maliyet farkı ile ölçülmektedir. Davranış ise, teşebbüslerin ilgili pazar yapısında rekabetçi ya da koordinasyon doğurucu karar almalarını ifade etmektedir. Fiyat, Ar-Ge, reklâm, üretim, teknoloji seçimi, yıkıcı fiyat uygulamaları, birleşme gibi kararlar teşebbüs davranışlarına örnek verilebilir.