Üretimde uzmanlaşmaya ilişkin anlaşmalar, teşebbüslerin belirli ürünlerin üretimine yoğunlaşmalarına ve böylelikle daha etkin bir şekilde faaliyet göstermelerine imkân tanıyabilmektedir. Bu anlaşmalar, malların üretimine ve dağıtımının geliştirilmesine katkıda bulunarak malların daha ucuza arz edilebilmesini sağlamaktadır. Uzmanlaşma anlaşmaları, hizmetlerin sağlanmasında da benzer gelişmelere neden olabilmektedir. Bu anlaşmalar sonucunda, etkin rekabetin kısıtlanmadığı durumlarda, tüketicilerin de fayda sağlaması kuvvetle muhtemeldir. Uzmanlaşma anlaşmaları genellikle üç şekilde yapılmaktadır.

Tek taraflı uzmanlaşma anlaşmaları: Aynı ürün pazarında aktif olarak faaliyet gösteren taraflardan biri, belirli ürünlerin üretimini tamamen veya kısmen durdurmayı ve bu ürünleri rakip bir teşebbüsten almayı kabul etmekte, rakip teşebbüs de o ürünleri üretmeyi veya arz etmeyi kabul etmektedir.

Karşılıklı uzmanlaşma anlaşmaları: Aynı ürün pazarında aktif olarak faaliyet gösteren iki ya da daha fazla taraf karşılıklı olarak, belirli ve farklı ürünlerin üretimini tamamen veya kısmen durdurarak, bu ürünleri üretip arz etmesinde anlaşılan karşı taraftan satın almayı kabul etmektedir.

Ortak üretim anlaşmaları: Aynı ürün pazarında aktif olarak faaliyet gösteren ya da bir uzmanlaşma anlaşması vasıtasıyla bir ürün pazarına girmek isteyen iki ya da daha fazla taraf belirli ürünleri ortaklaşa üretmeyi kabul etmektedir. (Bkz. 2013/3 sayılı Tebliğ)